Grupa: Administrator 
Posty: 2686 #77658
Od: 2008-2-14
| Takie pytanie zadajesz sobie, gdy nie możesz zrozumieć swojego partnera. Pomoże ci w tym dr Rafał Bornus, psychiatra i psychoterapeuta.
Przychodzi z pracy, siada przed telewizorem i milczy.
Wielu mężczyzn zachowuje się podobnie, jednak nie zawsze z tych samych powodów. Niektórzy chcą odpocząć w ten sposób po ciężkim dniu. Dla innych takie zachowanie jest przede wszystkim reakcją obronną. Dzieje się tak zwłaszcza w tych związkach, w których żona zajmuje się prowadzeniem domu, a mąż zarabia na utrzymanie rodziny. Kobieta spędzająca samotnie w domu kilka godzin dziennie jest spragniona rozmowy. Gdy więc mąż wraca z pracy, już od progu "atakuje" go pytaniami i opowieściami. W mężczyźnie budzi to często chęć ucieczki, odizolowania się. Telewizor i gazeta okazują się jego najlepszymi sprzymierzeńcami. Z czasem żona mówi coraz więcej, a mąż zamyka się jeszcze bardziej. Frustracja narasta w obojgu.
Jak postępować?
Umówcie się, że na przykład wieczorem będziecie mieli czas na rozmowę we dwoje. Ważne jest aby nikt wam wówczas nie przeszkadzał. Nie odbierajcie telefonów ani nie zajmujcie się niczym i nikim innym, tylko sobą.
Ogląda się na ulicy za innymi kobietami.
"Skoro ogląda się za innymi, to znaczy, że ja już mu się nie podobam" - myśli niejedna kobieta i jest jej przykro. Często jednak takie przypuszczenie nie jest prawdziwe. Niektórzy mężczyźni oglądają się na ulicy za atrakcyjnymi kobietami, a następnie wracają myślą do swojej partnerki i zastanawiają się, jak by wyglądała, gdyby ubrała się podobnie do mijanej właśnie kobiety. W takich sytuacjach, choć może trudno w to uwierzyć, mężczyźni zwracają większą uwagę na ubiór mijanej kobiety niż na nią samą. Zdarza się też, że mężczyzna patrzy na inne kobiety i myśli z dumą, że jego żona jest od nich piękniejsza.
Jak postępować?
Jeśli przeżywasz katusze podczas każdego wspólnego spaceru, otwarcie o tym powiedz. Zadanie pytania "dlaczego to robisz?" i spokojne, odważne wysłuchanie odpowiedzi są na pewno lepsze od uszczypliwych uwag, kategorycznych zakazów czy dyskretnych kuksańców. A może lepiej będzie jeśli spróbujesz nie przywiązywać zbyt dużej wagi do tego dość niewinnego zachowania. Pamiętaj jednak, aby nie obwiniać partnera o... własne domysły.
W weekendy chodzi z kolegami na piwo albo na ryby.
Tak najczęściej postępują początkujący mężowie. Te wyjścia nie muszą być przejawem lekceważenia czy złośliwości. Mężczyzna robi to, na co ma w danej chwili ochotę, co dla niego jest wygodne, koncentruje się raczej na "ja" i niejako zapomina o "my". Jednak niektórzy mężczyźni przeżywają bycie razem i robienie czegoś wspólnie z partnerką jako zagrożenie dla swej autonomii. Obawiają się, że staną się nadmiernie ulegli i że tego, co wspólne, będzie zbyt dużo. Wówczas korzystają z każdej okazji wyrwania się z domu.
Jak postępować?
Udany związek może dobrze funkcjonować tylko wtedy, gdy jest w nim miejsce dla trzech autonomicznych części: "ja", "ty", "my". Warto więc zadbać o to, aby każde z was miało coś swojego (jakieś hobby, czas dla siebie, własnych przyjaciół, zadania, które realizuje samodzielnie), ale też by było wyraźnie ustalone, za co odpowiadacie oboje i czym zajmujecie się wspólnie. Wyraźne rozgraniczenie tych trzech obszarów wzmacnia zarówno związek, jak i poczucie autonomii każdego z partnerów.
Nie dostrzega problemów, a gdy się pojawiają, zostawia je innym.
Zaprzeczanie to dość prosty i zarazem powszechny mechanizm obronny spotykany zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn. Kiedy pojawia się trudność, która przysparza nam cierpienia, chętnie ją ignorujemy. Przychodzi jednak taki moment, gdy trzeba zmierzyć się z problemem. Mężczyźni w takich sytuacjach często starają się być sami. Izolują się, gdyż nie chcą dzielić się z nikim swoim cierpieniem, nie chcą płakać ani patrzeć, jak ktoś bliski płacze. Nie chcą zmagać się ze swoim smutkiem i bezradnością. Wielu mężczyzn wstydzi się okazywania takich uczuć, boi się własnej słabości i skrępowania. Ulegają stereotypowi, zgodnie z którym: "mężczyźnie to nie przystoi". Taka postawa partnera sprawia, że kobieta często czuje się osamotniona i pozbawiona wsparcia.
Jak postępować?
Jeśli partner już w okresie narzeczeństwa był zamknięty w sobie, trudno oczekiwać, by się nagle zmienił. Jeśli natomiast kiedyś mieliście ze sobą lepszy kontakt, prawdopodobnie uda ci się - przy pewnej dozie cierpliwości i delikatności - stworzyć klimat bezpieczeństwa i zaufania sprzyjający rozmowie.
(Opracowała Małgorzata Adamkiewicz)
|
