| Aerozol |
| Pojemnik aerozolowy zawiera dwie substancje: rozpylaną ciecz oraz propelant - dodatkowy płyn lub gaz pod ciśnieniem. Po naciśnięciu przycisku zawór otwiera się i gaz wypycha ciecz na zewnątrz w postaci drobno rozpylonej strugi. Pierwszym, któremu przyszedł do głowy ten pomysł, był norweski naukowiec - Erik Rotheim. Miało to miejsce w roku 1926. W prace nad stworzeniem aerozolu zaangażowani byli jednak również inni wynalazcy. Jednym z nich był Amerykanin, Julius S. Khan, który wpadł na pomysł zastosowania jako pojemnika metalowej puszki jednorazowego użytku. Drugi, również Amerykanin - Lyle David Goodhue, wypuścił na rynek gotowy produkt. Pierwsze aerozole pojawiły się w sprzedaży w 1941 roku. Znalazły zastosowanie w całej gamie towarów konsumpcyjnych - farbach, rozpuszczalnikach, dezodorantach, perfumach, a nawet w bitej śmietanie. Aerozole wykorzystano również w medycynie, w lekarstwach przeznaczonych do leczenia niektórych chorób płuc. Stosowanie aerozoli niesie jednak ze sobą pewne zagrożenia. Udowodniono, że używane często jako propelanty węglowodory chlorowo-fluorowe niszczą warstwę ozonową. W W 1989 raku wiele państw na świecie zaczęło ograniczać użycie węglowodorów chlorowo-fluorowych jako propelantów. W niektórych krajach stosowanie tych substancji jest całkowicie zakazane. Wykorzystuje się w tym celu inne związki. Najpopularniejszym propelantem aerozolowym jest dzisiaj dwutlenek węgla, który może zostać wytworzony wewnątrz pojemnika. Używa się również gazów, takich jak propan czy izobutan. źródło:int |