Nadzieja
Nadzieja - słowo tak często używane w naszym codziennym języku. Czy jest nam potrzebna? Tak. Nadzieja jest niezbędna człowiekowi zarówno w stanach kryzysu, jak i powodzenia. Dzięki niej można mieć poczucie sensu i celu, czuć się w życiu bezpiecznie i logicznie funkcjonować. Wspiera sprawne i skuteczne działanie, pomaga osiągać sukcesy i dobrze radzić sobie z niepowodzeniami czy utratą wartości celu.
Szczególną rolę pełni w stanach zagrożenia, kryzysach, sytuacjach szczególnie trudnych, wręcz traumatycznych: pełni wówczas jakby dwie funkcje: relaksuje, pozwala się wyciszyć, zaufać przez co zmniejsza cierpienie oraz chroni przed wypaleniem się. Z drugiej strony podnosi wiarę w poprawę sytuacji, w wyzdrowienie czy ratunek, dodaje sił, mobilizuje do walki, obrony a także przekroczenia siebie. Nadzieja jest też ceniona jako wartość sama w sobie: źródło radości, duchowego piękna, twórczych działań, poetyckich myśli, ”uskrzydlajacych” uczuć, optymistycznych przekonań i poczucia sensu istnienia. Nadzieja sprawia, że spostrzegamy świat jako przyjazny a teraźniejszość i przyszłość jako obszar szans i możliwości dla siebie i innych.
Bez obecności uczucia nadziei życie wydaje się puste, bezbarwne, cele w mniejszym stopniu nas aktywizują, posiadane dobra mniej cieszą, może trapić nas nuda lub zniechęcenie. Za to sytuacja utraty nadziei lub rozczarowanie niosące gwałtowny zawód i załamanie nadziei wstrząsa naszym życiem, jest odbierane dramatycznie, ostro, boleśnie. Doświadcza się wówczas stresu o szczególnym nasileniu, którego skutkiem może być depresja i załamanie, ale też bunt, agresja lub desperacka walka z niekorzystnym stanem rzeczy.


Warto się czasem zastanowić nad sobą i zadać sobie pytanie - co sprawia, że w danym momencie mam nadzieję, co jest jej źródłem, co sprawia że ją tracę i jakie mam sposoby na jej odzyskanie oraz jak pomóc komuś kto stracił nadzieję.



  PRZEJDŹ NA FORUM