LillyOlw pisze:

Wiele osób mnie o to już pytało . Na początku było to z głupoty chęci zwrócenia na siebie uwagi . Pamiętam to jak dziś . Wyryłam sobie inicjały chłopaka który mi zrobił wielkie siano z głowy . W każdym razie skrzywdził mnie a ja nie umiałam od niego odejść . Minęło jakieś pół roku i ponownie tego spróbowałam . W tamtym momencie było to zamienienie ciągłego płaczu i zwróceniem na siebie uwagi . Z czasem zaczęłam to ukrywać i uśmiechać się a w sercu czułam nadal ból do czasu gdy się nie pocięłam . Ale to też do czasu . Mieszkałam w internacie i wracałam z tak zwanej przepustki z domu . Pani wychowawczyni musiała mnie przeszukać i zobaczyła kreski . Błagałam ją aby nikomu nie mówiła . Ale niestety cały internat się musiał dowiedzieć .
Od tego czasu byłam już pod czujnym okiem mojej przyjaciółki która mi na to nie pozwalała . Przez co jedynie ograniczyłam okaleczać się . I tak pozostało do dziś .