| Arteterapia |
| Psychoterapeutyczne działanie sztuki to tak zwana arteterapia. Najbardziej popularną jej formą wydaje się wciąż muzykoterapia, ale warto wiedzieć, że nie tylko muzyka może dobrze wpływać na naszą psychikę i pomagać w odreagowywaniu codziennych stresów i problemów. Specjaliści twierdzą, że podobnie mogą działać sztuki plastyczne, literatura czy właśnie teatr. Nie chodzi tu, oczywiście wyłącznie, o bierne poddawanie się emocjom, które w nas te dziedziny sztuki wywołują, ale często również o próbę czynnego udziału w takich artystycznych przedsięwzięciach. Jedną ze wspomnianych dziedzin, które wykorzystywane są w arteterapii, jest teatr. Przez jednych jest to zwane teatroterapią, inni mówią: dramatoterapia. Między tymi działaniami dadzą się zauważyć pewne subtelne różnice, jednak ogólne założenia są takie same. W obu przypadkach chodzi o ich psychoterapeutyczne wpływy. Teatroterapia Teatroterapia, wykorzystując różne formy działań scenicznych, pomaga zdystansować się do własnych problemów. Przez wchodzenie w poszczególne role widzimy wszystko z innej perspektywy, dystansujemy się i staramy się wyrazić nasze emocje (a jak wiadomo tłumienie ich w sobie nie jest dobre dla naszej psychiki). Teatroterapia to także odreagowanie własnych stresów oraz nauka autoekspresji i przełamywania słabości. Teatralni widzowie To, co dzieje się z ludźmi siedzącymi na teatralnej widowni, zauważyli już starożytni filozofowie. Oczywiście, dziś żyjemy w zupełnie innych warunkach i teatr zazwyczaj nie potrafi dostarczyć nam aż tak silnych wzruszeń jak było to przed wiekami, kiedy był jedną z nielicznych rozrywek. Nie zmienia to jednak faktu, że nadal, jeśli sztuka, którą oglądamy jest dobra, a gra aktorów przekonująca, i nami – widzami XXI wieku targają pewne emocję. Starożytni mówili tu o katharsis, co miało oznaczać wzbudzenie w odbiorcy silnych uczuć strachu czy trwogi, mających oczyścić go, czyli wyeliminować podobne emocje z jego psychiki. Dziś trudno nam doświadczyć czegoś podobnego, ale teatr niewątpliwie wciąż może działać na nas odprężająco. Poza tym, może również pomóc nam w zrozumieniu pewnych mechanizmów ludzkich działań. Przez zazwyczaj ponad godzinę, siedząc w ciemnej sali teatralnej, możemy skupić się na historii postaci odgrywanych przez aktorów, zobaczyć podobne do naszych problemy, sposoby ich rozwiązywania. Ktoś mógłby stwierdzić, że podobne emocje mamy w kinie, ale tak nie jest, bo dużą tu rolę odgrywa widzenie namiastki prawdziwej niejako rzeczywistości, a nie płaskiego ekranu, na którym szybko zmieniają się obrazy. Sceniczne działania We właściwej terapii przez teatr nie odgrywamy jedynie roli widzów, ale również bierzemy udział i wpływamy na to, co dzieje się na scenie. Jedną z chętnie stosowanych metodą terapeutyczną jest tak zwana psychodrama. Jedna z osób wraz z innymi odgrywa scenkę, która przedstawia fragment jej życia i związane z nim problemy. A wszystko to dzieje się, oczywiście, pod okiem psychoterapeuty. Nieco inaczej jest w przypadku stosowania metody zwanej teatrem playbacku. Osoba poddawana terapii obserwuje to, co dzieje się na scenie. Jednocześnie powinna w to ingerować i kierować zachowaniem aktorów tak, by odtworzyć znaną sobie konfliktową sytuację. Daje to możliwość dokładnego zbadanie swojego problemu, oglądania go z różnych perspektyw, a jednocześnie zdystansowania się do niego. Pomaga to również w zrozumieniu samego siebie i pozwala wypróbować nowe sposoby zachowania się w określonej sytuacji. Terapia przez teatr wciąż nie jest tak popularna jak na przykład muzykoterapia. Być może spowodowane jest to potrzebą większego zaangażowania i współpracy z innymi ludźmi. Coraz częściej jednak tworzone są grupy terapeutyczne (w Polsce jest kilka teatrów, które oferują takie zajęcia), które wykorzystują elementy sceniczne. Na takie zajęcia z reguły może przyjść każdy, kto tylko będzie chciał odreagować w ten sposób codzienny stres, uwolnić się od swoich problemów i lepiej zrozumieć samego siebie. Może warto więc bliżej się tym zainteresować i wypróbować psychoterapeutyczne działanie teatru? |