Hesse Hermann
Jedynie miłość nadaje sens życiu. Dlatego im bardziej zdolni będziemy do miłości i dawania siebie innym, tym bardziej sensowne będzie nasze życie.

* * *

Człowiek nie jest wszak jakimś mocnym i trwałym kształtem, jest raczej próbą i stanem przejściowym, jest niczym innym, jak wąskim, niebezpiecznym mostem między naturą a duchem. Najgłębsze przeznaczenie popycha go ku duchowi, ku Bogu - najgorętsza tęsknota ciągnie go z powrotem ku naturze, ku matce: między obiema potęgami, drżąc lekliwie, balansuje jego życie...

* * *

Sumienie świata nie ma adresu.

* * *

Każda epoka, każda kultura, każdy obyczaj i tradycja mają swój styl, swoją specyfikę, swoje subtelności i ostrości, uroki i okrucieństwa, każda epoka uważa pewne niedomogi za oczywiste, a inne zło znosi cierpliwie. Prawdziwym cierpieniem, piekłem staje się życie ludzkie tylko tam, gdzie krzyżują się dwie epoki, dwie kultury i religie.

* * *

Człowiek nie jest nazbyt zdolny do myślenia w wielkim wymiarze i nawet najbardziej uduchowiony i wykształcony patrzy stale na świat i na siebie - zwłaszcza na siebie - przez okulary bardzo naiwnych, uproszczonych i kłamliwych formuł!

* * *

Jako ciało każdy człowiek jest jednością, jako dusza nigdy.

* * *

Jedno jest tylko serce i jedno ciało, ale mieszkają w nich nie dwie dusze, nie pięć, lecz niezliczona ich ilość; człowiek jest składającą się ze stu łusek cebulą, uplecioną z mnóstwa nitek tkaniną.


  PRZEJDŹ NA FORUM