Test:)

Osoby uzyskujące w tej skali wysoką punktację przeżywają miłość jako zafascynowanie kochaną osobą i jej urodą Czują do partnera nieodparty i odwzajemniany pociąg fizyczny. Jego realizacja w dużym stopniu stanowi istotę tej miłości i prowadzi do głębokiego porozumienia między partnerami. Eros jest więc przede wszystkim namiętnością, choć im wyższe wyniki w tej skali, tym większa również intymność i zaangażowanie w związek, a także ogólna satysfakcja odnoszona ze związku zarówno przez kobiety, jak i mężczyzn. Osoby uzyskujące w tej skali wysoką punktację przeżywają miłość jako zabawę, w której silne i głębokie zaangażowanie w związek z partnerem raczej przeszkadza niż pomaga. Miłość jest dla nich grą nie pozbawioną świadomego manipulowania partnerem, a nawet, w pewnych granicach, oszukiwania go. Jeżeli ta forma miłości jako jedyne dominuje w danym związku, nie ma czego zazdrościć obdarzanego nią partnerowi. Współwystępuje ona z wysokim poziomem konfliktów między partnerami. Jeżeli jednak w jakimś związku występują równocześnie i inne, poważniejsze, formy miłości, nie ma powodów do niepokoju. Trudno, aby miłość niosła radość, jeżeli będzie całkowicie pozbawiona elementu wyzwania, gry i zabawy. Osoby uzyskujące w tej skali wysoką punktację przeżywają miłość jako oddanie partnerowi, bezinteresowne, trwałe, pełne niewyczerpanej cierpliwości i troski. Ta miłość, bardziej niż jakakolwiek inna forma, jest zapomnieniem o dobru własnym, a troską jedynie o istotne dobro partnera, bez jakiegokolwiek liczenia na wzajemność. Jest związana z zaangażowaniem w utrzymanie związku i intymnością, troską o partnera i niskim poziomem konfliktu, a także z namiętnością i wysokim poziomem satysfakcji ze związku oraz bezpiecznym stylem przywiązania do partnera. Właśnie tę formę miłości miał na myśli św. Paweł w listach do Koryntian, gdy pisał, że obowiązkiem każdego chrześcijanina jest troska o dobro bliźnich niezależnie od tego czy oni na to zasługują, czy nie. Istotą tej miłości jest postawa "pragnę tylko tego, czego ty pragniesz". Agape jest moralnym ideałem miłości w etyce zarówno chrześcijańskiej, jak i systemach etycznych większości wielkich religii świata. Podobnie jak to bywa z innymi ideałami, ludzie do tej formy miłości nie dorastają. Psychologowie twierdzą, że udaje im się znaleźć epizody apagiczne, ale nie pary trwale kochające się w ten sposób. Rzadkość występowania tej formy miłości w czystej postaci wnika z trudności jej pogodzenia z indywidualizmem naszych czasów, w których każdy sam dla siebie zdaje się być najważniejszy, a jeżeli coś jeszcze jest ważne, jak na przykład rodzina, to dzieje się to głównie na zasadzie symbolicznego włączenia tego czegoś do własnego "ja". Nie bez znaczenia, jest także fakt, że koniecznym warunkiem Agape jest całkowite odwzajemnienie tej formy miłości przez partnerów. Podobnie jak w przypadku innych ideałów, do miłości tego typu można jedynie zmierzać, choć zapewne nie sposób jej osiągnąć. Pocieszające jest jednak to, że miarą sukcesu jest tu nie tylko stopień realizacji ideału, ale stopień, w jakim obojgu zainteresowanym udaje się tak samo do ideału zbliżyć. Sporo tego wyszłoz mojego testu.

  PRZEJDŹ NA FORUM