| Gwiazdy |
| Spadające gwiazdyto w rzeczywistości meteory - ciała niebieskie, pyłki lub bryły o niewielkich rozmiarach (od ułamka mm do kilku m), obiegające Słońce po orbitach eliptycznych (orbita). Nie zaobserwowano dotychczas meteorów o prędkościach, które by wskazywały na ich pochodzenie z przestrzeni międzygwiazdowej. Wpadając do atmosfery ziemskiej meteor rozżarza się, wywołując zjawisko spadającej gwiazdy. Meteor będący na granicy widzialności okiem nieuzbrojonym jest obiektem o jasności 5m, o masie ok. 0,01 g i średnicy ok. 1 mm. Jasne meteory (0m) mają masę ok. 1 g, średnicę ok. 1 cm. Najjaśniejsze meteory, o masie powyżej 10 g, noszą nazwę bolidów. W ciągu doby wpada do atmosfery ziemskiej ok. 100 milionów meteorów widocznych nieuzbrojonym okiem (o łącznej masie materii rzędu kilku t). Meteor zaczyna świecić na wysokości ok. 90-120 km ponad powierzchnią Ziemi. Przelot meteoru trwa od ułamka do kilku s. Przelotowi przez atmosferę wielkich bolidów towarzyszą zjawiska akustyczne (rodzaj grzmotu). Rojem meteorów nazywa się grupę meteorów poruszających się w przestrzeni międzyplanetarnej po torach równoległych. Gdy Ziemia przecina rój meteorów (co trwa zazwyczaj kilka dni), liczba meteorów obserwowanych z jednego punktu Ziemi wzrasta do kilkudziesięciu na s. Meteory roju rozbiegają się z jednego punktu sfery niebieskiej, z tzw. radiantu. Szczególnie obfite roje meteorów dają zjawisko deszczu meteorów. Orbity większości rojów meteorów wykazują związek z orbitami komet (roje kometarne), co dowodzi, że meteory pochodzą z rozpadu komet. Meteory występujące w rojach są przeważnie meteorami kamiennymi, meteory pojedyncze to meteory żelazne, kamienno-żelazne lub kamienne. źródło:int |