Grupa: Administrator 
Posty: 2935 #62837
Od: 2008-2-14
| Nasze życie przypomina podróż pociągiem…
składa sie z wsiadania i wysiadania, przyjemnych zdarzeń, głębokich smutków…zawsze się gdzieś spieszy i zawsze jest spóźnione…
Rodząc się, wsiadamy do pociągu i znajdujemy tam osoby, z którymi myślimy być zawsze:
naszych rodziców. Ale prawda jest inna.
Oni wysiadają na jakiejś stacji, pozbawiając nas swojej miłości, czułości, troski, niezastąpionego towarzystwa…
Z biegiem czasu do pociągu wsiadają inne osoby, które stają się dla nas szczególne: nasi bracia, siostry, przyjaciele, miłości…
Wśród osób jadących pociągiem są takie, które robią sobie zwykłą przejażdżkę ale są też takie, które długo podróżują i często odwiedzają zajmowany przez nas przedział.
Wielu wysiadając pozostawi ciągłą tęsknotę…
Inni przejdą tak niezauważenie, że nawet nie spostrzeżemy kiedy zwolnili swoje miejsca.
Ciekawe jest, ze niektórzy pasażerowie, którzy są przez nas najbardziej ukochani, zajmą miejsca w wagonach najbardziej oddalonych od naszego. Dlatego będziemy musieli włożyć dużo trudu aby do nich dotrzeć.
Trzeba odszukać ich w porę, gdyż miejsce obok nich może być już zajęte przez inną osobę…
Nasza podróż właśnie tak wygląda: pełna wyzwań, marzeń, oczekiwań, wzruszeń i pożegnań…
ale nigdy powrotów…
Zatem podróżujmy jak można najlepiej…
Zawierajmy znajomości z każdym posażerem szukając w nim jego najpiękniejszych cech.
Pamiętajmy, że czasem towarzysze naszej podróży mogą bełkotać ale mimo tego starajmy się ich zrozumieć, ponieważ nam też wiele razy będzie się plątał język i na pewno znajdzie się ktoś, kto nas wysłucha.
Wielka tajemnica na końcu polega na tym, że nigdy nie będziemy wiedzieć na jakiej stacji wysiadamy, ani gdzie wysiadają nasi towarzysze, ani nawet ten, który zajmuje miejsce przy naszym boku…
Wysiadając z pociągu na pewno poczujemy nostalgię…
Oddzielić się od najbliższych będzie bardzo smutne i bolesne.
Pozostaje jednak nadzieja, że kiedy przybędziemy na stację główną, to spotkamy ich z bagażem, którego nie posiadali przy wsiadaniu.
Uszczęśliwi nas to, że współpracowaliśmy przy tym, aby ich bagaż rósł i stawał sie bardziej wartościowy.
Dlatego sprawmy by nasz pobyt w pociągu był spokojny i wart starań, a gdy nadejdzie chwila wysiadania niech na naszym pustym miejscu pozostanie tęsknota i miłe wspomnienie, dla tych, którzy kontynuują podróż.
_________________
Dawniej ludzie wiedzieli mało, ale to "mało" poruszało do głębi ich serca. Dzisiaj ludzie wiedzą wiele, ale to "wiele" porusza ich tylko powierzchownie i karykaturalnie. |
