Grupa: Administrator 
Posty: 2686 #87151
Od: 2008-2-14
| Ewelina była najładniejszą dziewczyną w szkole. Podobała się wszystkim i z każdym chłopakiem mogła chodzić. Jednak najważniejsza dla niej była opinia innych a nie swoja własna i dlatego robiła zawsze to co radziły jej koleżanki, choć czasem nie zgadzała się z ich zdaniem. Tak samo było z miłością. Kiedy jakiś chłopak podobał jej się, musiała zasięgnąć porady przyjaciółek czy może się z nim spotykać. Przykro jej było, że nie akceptują Krzyśka. Był to miły, wesoły i bardzo inteligentny chłopak. Chodził do tej samej szkoły, do innej klasy, a ona pomagała mu w pisaniu wypracowań, ponieważ miał problemy z ortografią. Urzekł ją chęcią zdobywania wiedzy. Z rozmów dowiedziała się, że kiedy rok wcześniej przyszedł do tej szkoły miał poważne zaległości. Dużo chorował i musiał powtarzać trzecią klasę. Nie udało się zapewnić odpowiedniej szkolnej atmosfery w szpitalu a na dodatek nie miał siły zmagać się z tyloma przedmiotami. Jednak starał się i już na początku roku w nowej szkole świetnie mu poszło i zdał do klasy maturalnej z najlepszą średnią. Ludzie nie lubili go nie tylko dlatego, że dobrze się uczył, przeszkadzało im też to, że nie jest taki sam jak oni - nikt nie przyznawał się do tego, ale widać było w ich wzroku kpinę kiedy Krzysiek szedł korytarzem chwiejnym krokiem. Ewelinie nie przeszkadzało to, że on kuleje, wiedziała, że to przez ten wypadek. Ale kiedy tylko rozmawiała o nim z koleżankami, od razu słyszała: "Nic z tego! Po co myślisz o tej kalece! Przecież w szkole jest nowy, super chłopak!". To prawda, że Andrzej uważany był za najświetniejszego chłopaka. W końcu przyjechał do Polski aż z Nowego Jorku, gdzie mieszkał ponad dziesięć lat. To imponowało dziewczynom a na dodatek był bardzo przystojny.
Nic dziwnego, skoro za granicą pozował jako model w różnych czasopismach.Koleżanki postanowiły, że Andrzej musi chodzić z Eweliną. Nie interesowały się tym, dlaczego przeniósł się tak daleko, mając przed sobą karierę modela, a Andrzej chwalił się kolegom, że z poprzedniej szkoły został wyrzucony, bo napastował koleżanki. Krzysiek o tym słyszał i kiedy dowiedział się, że Ewelina postanowiła chodzić z nowym, ostrzegł ją i opowiedział wszystko co wiedział na ten temat. Wtedy zaczęły się problemy. Przyjaciółki kategorycznie zabroniły jej spotykać się z Krzyśkiem, twierdziły, że kłamie bo jest zazdrosny. Przez to Krzysiek musiał radzić sobie sam a ortografią, ale nie zapomniał o korepetytorce. Nikomu o tym nie mówił, ale potajemnie kochał się w Ewelinie i wiedział, że ona też go lubi i postanowił, że będzie pilnował i obserwował całą sytuację. Wiedział, że robi bardzo źle śledząc ich, ale przestraszył się kiedy Andrzej opowiadał kolegom, że właśnie tego dnia zamierza zabawić się z najładniejszą dziewczyną ze szkoły. Krzysiek wiele rozmawiał o miłości z Eweliną i był przekonany, że ona nie zrobiłaby takiego głupstwa. Wydawało mu się, że on może zrobić krzywdę jego ukochanej. Krzysiek nie musiał długo czekać pod oknem, aby przekonać się jakim draniem jest nowy. Już po dziesięciu minutach, podczas których zapalił lampkę, włączył muzykę i najprawdopodobniej poszedł po coś do picia, usłyszał najpierw śmiech a potem zdenerwowany głos Eweliny. Zaraz potem ona kryeknęła. Krzysiek usłyszał: "Nie wrzeszcz. I tak nikt cię nie usłyszy. Jesteśmy sami. Myślałem, że taka laska nie będzie zakonnicą i będzie miała ochotę na niezłą zabawę". Krzyś nie czekał dłużej, szybko zadzwonił po policję i próbował wejść do środka. Drzwi były zamknięte i usiłując wywarzyć drzwi wybił sobie bark, ale próbował dopóki nie przyjechała policja. Ewelina krzyczała coraz głośniej, coś stłukła i mundurowi bez zastanowienia wywarzyli drzwi słysząc wołanie o pomoc. Krzysiek wbiegł za nimi do środka. Zapłakana dziewczyna rzuciła się w ramiona obolałemu chłopakowi i kazała policji natychmiast aresztować półnagiego Andrzeja. Na komisariacie wszystko wytłumaczyli sobie i Ewelina wreszcie wyznała co czuje do Krzyśka. Przeprosiła go za to, że wolała słuchać koleżanek, a nie własnego serca. Do szkoły poszli trzymając się za ręce. Poprosili dyrektora o przeniesienie jej do klasy w której jest Krzyś. Od tej pory on przestał być dla innych kaleką i stał się bohaterem, a ona zaczęła sama decydować o swoim szczęściu. |
