Grupa: Administrator 
Posty: 2935 #128795
Od: 2008-2-14
| Bardzo dobrze, bardzo dobrze
W pewnej wiosce rybackiej panna miała dziecko. Zmuszona biciem wyjawiła wreszcie, kto jest ojcem dziecka: mistrz zen, który całymi dniami medytował w świątyni w pobliżu wioski.
Rodzice dziewczyny i liczne grono wieśniaków poszli do świątyni, przerwali brutalnie rozmyślania mistrza, wyzwali go od obłudników i powiedzieli, że ponieważ jest ojcem dziecka, powinien wziąć na siebie odpowiedzialność za jego utrzymanie i wychowanie.
Mistrz rzekł tylko:
- Bardzo dobrze, bardzo dobrze...
Kiedy sobie poszli podniósł z ziemi dziecko i wszedł w finansowe porozumienie z pewną inną kobietą we wsi, aby się dzieckiem zaopiekowała, ubierała je i karmiła.
Reputacja mistrza spadła do zera. Już nikt nie przychodził do niego po jakąkolwiek naukę.
W rok po zaistnieniu tej sytuacji dziewczyna, która urodziła dziecko, nie mogła znieść jej dłużej i wreszcie wyznała, że powiedziała nieprawdę. Ojcem dziecka był chłopak z sąsiedniego domu.
Rodzice dziewczyny i wszyscy mieszkańcy wsi zawstydzili się. Upadli do nóg mistrza i poprosili go o przebaczenie oraz aby oddał dziecko. Tak też mistrz uczynił.
A wszystko co powiedział, to było:
- Bardzo dobrze, bardzo dobrze...
PRZESŁANIE
Mistrz, osoba prawa, zamyślona w modlitwie, zostaje oskarżony o coś czego nie zrobił. Dlaczego nie wstał i nie powiedział że się mylą, że to nie jego jest dziecko?
Postaraj się odkryć znaczenie tej bajki.
Oto aktorzy:
- panna - los życia
- rodzice i mieszkańcy wsi - egzekutorzy losu
- mistrz - ja
- dziecko - dar losu.
- kobieta - pomoc
Podstawiając tych aktorów do tej bajki mamy piękny obraz naszego życia.
To los życia przydziela nam pewne często niezrozumiałe sploty wydarzeń. My powinniśmy zaakceptować je, uszanować i nie walczyć z nimi na siłę.
Przesłaniem tej bajki jest:
"Człowiek powinien akceptować wszystko co przynosi mu życie".
Bardzo często jest tak że palec losu pokazuje nam pewną drogę i wyjście z danej sytuacji, my natomiast brniemy opornie dalej. Aż w końcu już zabrniemy tak daleko że nie ma wyjścia z sytuacji. A gdy uspokoimy nieco naszego ego, nasz umysł, gdy spojrzymy na otoczenie z większym dystansem i zrozumieniem, to zobaczymy ten palec losu. Zobacz co nam bajka wskazuje. Nauczmy się odczytywać "palec losu". To co na pierwszy rzut oka wydaję się katastrofą, po pewnym czasie zobaczymy że nią nie jest, a wręcz przeciwnie jest ogromnym wyzwoleniem. Inny aspekt to reputacja. Spójrzmy na mistrza. Stracił zupełnie swoją reputację. Kiedyś każdy przychodził do niego po poradę, a po tym zmyślonym fakcie wszyscy odwrócili się od niego. On nie dbał o to jak go ludzie odbierają, miał to gdzieś. Jemu liczyła się prawda. Znał siebie, miał do siebie szacunek. Oni w jego oczach pozostali dalej tacy sami, natomiast on w ich oczach już był kimś zupełnie obcym (gorszym). Mistrz był prawdziwy, nie liczyło mu się w ogóle zdanie innych na jego temat. On nie przyklejał etykietek typu "ty jesteś taki a taki, a ty to, a to"... Bądźmy jak mistrz. Patrz na wszystko z podniesioną głową i nie zastanawiaj się jak ludzie cię ocenią. Nie oni są od oceniania. To co przynosi nam życie ma nas tylko wzmocnić, pokazać jacy jesteśmy naprawdę. Pamiętaj, że nie dostajesz od życia więcej ani mniej, dostajesz dokładnie tyle ile dasz rade znieść. Problemy nie są po to żeby im ulegać, ale żeby je rozwiązywać.
_________________
Dawniej ludzie wiedzieli mało, ale to "mało" poruszało do głębi ich serca. Dzisiaj ludzie wiedzą wiele, ale to "wiele" porusza ich tylko powierzchownie i karykaturalnie. |
