Generate Your Own Glitter Graphics @ GlitterYourWay.com - Image hosted by ImageShack.us Generate Your Own Glitter Graphics @ GlitterYourWay.com - Image hosted by ImageShack.us

NOWE POSTY | NOWE TEMATY | POPULARNE | STAT | RSS | KONTAKT | REJESTRACJA | Login: Hasło: rss dla

HOME » NERWICE » NERWICA - CHOROBA DUSZY

Przejdz do dołu stronyStrona: 1 / 1    strony: [1]

Nerwica - choroba duszy

  
Tabaluga71
01.03.2008 13:21:08
poziom najwyższy i najjaśniejszy :-)



Grupa: Administrator 

Posty: 2686 #69517
Od: 2008-2-14
Czujesz ciągłe zmęczenie, niepokój, masz kłopoty z zasypianiem, drżą ci ręce... Boisz się o swoje zdrowie. Podejrzewasz, że jesteś poważnie chora? A może to nie twoje ciało choruje, a źródłem złego samopoczucia jest nerwica.


Każdy z nas w życiu przeżywa jakieś stresujące wydarzenia. Czujemy wtedy lęk, bezradność, napięcie, bezsenność, smutek. Objawy te zazwyczaj po pewnym czasie mijają samoistnie. Jednak gdy pomimo ustąpienia sytuacji stresowej złe samopoczucie utrzymuje się dłużej lub nasila, należy udać się do specjalisty. Istnieje duże prawdopodobieństwo, że mamy nerwicę.

Nerwica - co to takiego?
Nerwica to potoczna nazwa zaburzenia nerwicowego. Jest to choroba emocji. Najczęściej wynika z konfliktów wewnętrznych lub zewnętrznych związanych z sytuacjami, na przykład konfliktów między obranymi celami a brakiem możliwości ich realizacji. Objawy są różnorodne i zależne od rodzaju zaburzenia. Podstawowym symptomem jest lęk, po którym pojawiają się drżenie rąk, dreszcze, silne napięcie mięśni, kołatanie i ból serca, bóle i zawroty głowy, duszność, nadmierna potliwość, bóle brzucha, biegunka, uczucie pełnego pęcherza.

Nerwice to grupa zaburzeń psychicznych. Oto kilka jej typów.

Nerwica neurasteniczna
Słowo „neurastenia" znaczy „słabość nerwów". Osoba cierpiąca na ten typ nerwicy odczuwa zmęczenie pomimo braku obiektywnej przyczyny, czuje się rozdrażniona, słaba, boli ją głowa (uczucie zaciskającej się obręczy), czuje zamęt, nie potrafi się skupić, nie potrafi zapamiętać tego, co przeczyta lub usłyszy. Wszystkie bodźce i odczucia, które do niej docierają, są przykre i denerwujące.

Nerwica hipochondryczna
Hipochondrykiem nazywamy osobę, która martwi się o swoje zdrowie i lubi rozmawiać na ten temat. To jeszcze nie hipochondria. Hipochondryk bowiem naprawdę cierpi i nie udaje, choć wyniki badań wykluczają jakąkolwiek chorobę. On jednak jest przekonany, że skoro odczuwa ból, to jest chory. Ciągły ból sprawia, że uwaga chorego skupiona jest jedynie na własnym ciele i chorobie. Pozostałe aspekty życia przestają się liczyć. Lęk o własne zdrowie powoduje, że chory niepotrzebnie przyjmuje ogromne ilości leków oraz poddaje się zabiegom diagnostycznym i leczniczym.
Nie są znane podłoża występowania hipochondrii, ale przypuszcza się, że jest ona często ucieczką od innych problemów, często od samotności. Chory za wszelką cenę stara się zwrócić na siebie uwagę.

Nerwica histeryczna
Charakteryzuje się ogromną różnorodnością objawów, czasem skrajnych. Występuje brak czucia, ślepota, głuchota, utrata głosu, spowolnienie ruchów, utrata pamięci lub zupełnie odwrotnie: uporczywy ból, nadwrażliwość wzrokowa czy słuchowa, gadatliwość, nadmierne pobudzenie ruchowe lub też nadmierna pamięć.

Pojawiają się też ataki histeryczne. Chora osoba sprawia wrażenie silnie wzburzonej emocjonalnie (krzyczy, płacze, rzuca się na ziemię lub bez konkretnego powodu śmieje się) lub też nie wyraża żadnych emocji (traci pamięć i kontakt z otoczeniem).

Nerwica depresyjna
Pojawia się po ciężkich przeżyciach, utracie pracy, rozwodzie czy śmierci bliskiej osoby. Chwilowe obniżenie nastroju po tego typu wydarzeniach jest rzeczą normalną i nie wymaga pomocy specjalisty. Jednak gdy ciągnie się przez dłuższy czas, należy już mówić o nerwicy. Osoba cierpiąca z powodu nerwicy depresyjnej czuje ciągły smutek i przygnębienie, nic jej nie cieszy, porzuca swoje zainteresowania, czuje się osłabiona i bezsilna, staje się powolna. Ma niskie poczucie własnej wartości, uznaje się za nieudacznika. Pojawiają się problemy ze snem. Może przespać cały dzień i nie czuć się wypoczętą lub w ogóle nie może zasnąć. Ma problemy z koncentracją, cierpi na brak apetytu. Myśli o śmierci, w której widzi ukojenie. Zdarza się, że depresja towarzyszy ciężkiej chorobie. Chory załamuje się po usłyszeniu diagnozy i przestaje walczyć o powrót do zdrowia. Depresja jest groźna, gdy jest długotrwała i dlatego nie można jej objawów bagatelizować.

Nerwica lękowa
Osoba cierpiąca na ten typ nerwicy skarży się na ciągły, nieuzasadniony niepokój, napięcie, stałe poczucie zagrożenia, zły nastrój, rozdrażnienie, problemy ze snem. Nie może zrelaksować się, odprężyć, nic jej nie cieszy. Dręczą ją czarne, pesymistyczne myśli. Odczuwa duszności, dławienie w gardle, bóle serca, brzucha, głowy, mięśni i kręgosłupa, nudności i biegunkę.
Do nerwic lękowych zalicza się też fobie, czyli lęk przed jakąś konkretną sytuacją, stanem, rzeczą lub zwierzęciem, lęk przed pająkami (arachnofobia), lęk przed zamkniętym pomieszczeniem (klaustrofobia), lęk przed otwartą przestrzenią (agorafobia). Symptomy tej nerwicy są męczące i niemal uniemożliwiające normalne funkcjonowanie. Bywa, że nieleczony lęk prowadzi do pogłębienia się zaburzeń psychicznych i do znacznie poważniejszej grupy chorób, jakimi są psychozy.

MŁODZIEŻ TEŻ CHORUJE
Wyniki badań młodzieży gimnazjalnej i licealnej pokazały, że co piąty uczeń cierpi przynajmniej na jedno zaburzenie psychiczne, a niektórzy mają nawet kilka tego rodzaju schorzeń. Wyniki są przerażające. Młodzi ludzie cierpią z powodu depresji, nerwic lękowych, uzależnień od używek, zaburzeń odżywiania (bulimii i anoreksji). Wszystkie te zaburzenia są groźne i wymagają leczenia, wśród dziewcząt to bulimia i anoreksja zbierają największe żniwo.

Anoreksja
Do choroby prowadzi głównie chęć osiągnięcia idealnej figury modelki.

Wiele młodych dziewcząt uważa, że szczupła sylwetka pomoże im w zdobyciu przyjaciół, chłopaka, dobrej pracy, wpłynie na lepsze relacje w rodzinie. Taki tok myślenia prowadzi do stosowania coraz bardziej drastycznych diet, aż w końcu do anoreksji. Dziewczęta cierpiące na nią unikają jedzenia, gdyż boją się przytyć. Postrzegają siebie jako osoby znacznie grubsze niż są w rzeczywistości. Czują niechęć do własnego ciała i mają niską samoocenę.
Nie odczuwają głodu, czują się syte, zanim zaczną jeść. Jedzenie kojarzy się im z czynnością odpychającą i obrzydliwą. Oprócz unikania posiłków stosują środki przeczyszczające, prowokują wymioty, uprawiają sporty w celu szybkiego zużycia dużej ilości kalorii, doprowadzając do totalnego wyniszczenia organizmu, które może nawet zagrażać życiu.

Bulimia
Zapadają na nią najczęściej osoby młode. Chcą one sprawiać wrażenie osoby niepowtarzalnej, indywidualnej. Dużą wagę przywiązują do wyglądu zewnętrznego. Osoba chora nie może powstrzymać się od jedzenia, a jednocześnie chciałaby utrzymać doskonałą sylwetkę. W rezultacie obżera się do granic możliwości, po czym targana wyrzutami sumienia powoduje wymioty. Nie potrafi zapanować nad głodem, który czuje niemalże przez cały czas. Zdarza się, że po zwymiotowaniu czuje się tak dobrze, że przejada się po raz kolejny, tylko po to, aby wywołać wymioty.
Do choroby prowadzi wiele czynników. Czasem jedzenie traktowane jest jako namiastka miłości (chora osoba czuje się samotna i niekochana). Bywa też, że jest to reakcja na problemy w rodzinie. Jedzenie powoduje wydzielanie w mózgu hormonu szczęścia (serotoniny), który poprawia ogólne samopoczucie.

Przyczyny nerwic
Trudno wskazać jednolite przyczyny nerwic, gdyż są one różne w zależności od przypadku. Zazwyczaj podatność na zachorowanie tkwi w nas samych. Częściej dotyka osoby bardziej wrażliwe, mające mniejszą odporność na pokonywanie trudności.
Bywa, że owa wrażliwość ma swoje źródło w doświadczeniach z dzieciństwa. Dotyczy osób, które jako dzieci były zastraszane lub narażane na sytuacje stresowe (rozwód rodziców, kary cielesne). Wychowywanie bezstresowe również może nasilić wrażliwość u osoby już dorosłej. Dziecko, które nie zaznało stresu, nie jest w stanie poradzić sobie z twardą rzeczywistością, w którą wchodzi w okresie dojrzewania.
Przyczyny występowania nerwic nie tkwią jedynie w osobowości. Wiele czynników zewnętrznych może zwiększyć ryzyko pojawienia się zaburzeń nerwicowych. Zaliczyć do nich można presję otoczenia, ciężkie przeżycia, pojawienie się sprzeczności pomiędzy obowiązkami a potrzebami, rozdarcie między tym, czego pragniemy a tym, na co pozwala etyka.

Kiedy i jak leczyć
Do specjalisty należy udać się wtedy, gdy objawy i złe samopoczucie utrzymują się długo i bez konkretnej przyczyny. Początkowo, do lekarza pierwszego kontaktu, który też będzie w stanie pomóc, o ile zaburzenia mają charakter łagodny, przepisze środki farmakologiczne.
Jednak gdy w trakcie rozmowy stwierdzi, iż farmakologia nie wystarczy, a zaburzenia są poważniejsze, skieruje do specjalisty, do psychologa, psychiatry lub psychoterapeuty, który zadecyduje o dalszym leczeniu.
Najczęściej jest to psychoterapia (często połączona z zastosowaniem środków farmaceutycznych) i techniki relaksacyjne. Celem psychoterapii jest pomoc w znalezieniu źródła problemu, który wywołał zaburzenia nerwicowe i wspólne wypracowanie metody, która pozwoli się z problemem uporać. Czas trwania psychoterapii jest uzależniony od rodzaju zaburzenia. Im jest ono łagodniejsze, tym szybciej się z nim uporasz.
Techniki relaksacyjne nie zwalczą źródła problemu, jak zrobi to psychoterapia, ale pomogą się zrelaksować, zmniejszyć napięcie oraz zapanować nad reakcjami organizmu. Dlatego ten etap leczenia jest ważny i konieczny.

Osoby z nerwicą charakteryzuje:
Niska samoocena.
Poczucie krzywdy.
Egocentryzm (skupienie się na sobie i swoich problemach).
Niechęć do samoanalizy i samokrytyki.
Wyczulenie na krytykę i ocenę z zewnątrz.
Problemy w kontaktach z innymi ludźmi.
Niski próg frustracji.
Zawyżone aspiracje w stosunku do możliwości ich realizacji.
Ciągły, trudny do wytłumaczenia wewnętrzny niepokój.

Każdy z nas czasem w życiu przeżywa jakieś stresujące wydarzenia. Czujemy wtedy lęk, bezradność, napięcie, bezsenność, smutek. Objawy te zazwyczaj po pewnym czasie mijają samoistnie. Jednak gdy pomimo ustąpienia sytuacji stresowej złe samopoczucie utrzymuje się dłużej lub nasila, należy udać się do specjalisty. Istnieje duże prawdopodobieństwo, że mamy nerwicę.

HERBATKI DLA ZNERWICOWANYCH
Niektóre osoby trudno namówić do picia ziółek uspokajających, bo uważają, że są niesmaczne. Proponujemy przepisy na herbatki i napoje, które dobrze smakują, a co najważniejsze - koją nerwy.



Napój mleczny z melisą
1 łyżkę ususzonych, sproszkowanych liści melisy lekarskiej zalać szklanką wrzącego mleka, parzyć pod przykryciem 20 minut, odcedzić, dodać pół łyżeczki miodu lipowego.
Pić 2 razy dziennie, ostatnia porcja 1-2 godziny przed snem.
Napój uspokaja, pity wieczorem ułatwia zasypianie (zasługa mleka i melisy).

Polecany dla dzieci i młodzieży znerwicowanej. Oddala tremę. Zwiększa odporność na stres. Łagodzi bolesne skurcze jelit spowodowane nerwicą.

Herbatka poprawiająca nastrój
Po pół szklanki sproszkowanego suszu z owoców aronii, liści melisy lekarskiej i mięty pieprzowej wymieszać, wsypać do pojemnika.
1 łyżkę mieszanki zalać szklanką wrzątku, parzyć pod przykryciem 20 minut, odcedzić. Pić kilka razy w ciągu dnia zamiast tradycyjnej herbaty.
Herbatka skutecznie uspokaja. Usuwa tremę, lęki dnia codziennego, uodparnia na sytuacje stresogenne. Niesie ulgę w zmęczeniu nerwowym, objawiającym się bólem głowy (napięciowy ból głowy), poprawia nastrój. Likwiduje bolesne skurcze jelit i żołądka o podłożu nerwicowym. Polecana dla ludzi prowadzących wyczerpujący tryb życia. Zapobiega nadciśnieniu wywołanemu zdenerwowaniem. Wychwytuje wolne rodniki.

Czy wiesz, że nerwica:
Najczęściej dotyka mieszkańców dużych miast.
Częściej dotyka kobiety niż mężczyzn.
To najczęściej występująca grupa schorzeń opodłożu psychicznym.
Dotyka średnio co piątego Polaka, czyli prawie 8 milionów osób.

Co możesz dla siebie zrobić?
Staraj się znaleźć przyczynę twojego złego samopoczucia.
Naucz się odmawiać.
Nie staraj się być lubianą przez wszystkich.
Naucz się wyrażać swoje emocje.
Zachowaj dystans do problemów.
Zaakceptuj siebie.
Zacznij uprawiać jakiś sport.
Pozwól sobie na chwilę relaksu (pachnąca kąpiel, spacer, wyjście do kina).
Jedz produkty bogate w magnez (wzmacnia system nerwowy).
Gdy czujesz się zdenerwowana, staraj się oddychać wolno i głęboko.
Unikaj hałasu.

Źródło: Super linia
  
Electra19.03.2024 03:23:42
poziom 5

oczka
  
Tabaluga71
25.03.2008 08:47:47
poziom najwyższy i najjaśniejszy :-)



Grupa: Administrator 

Posty: 2686 #87434
Od: 2008-2-14
Nerwice – obejmują dużą i bardzo różnorodną grupę zaburzeń, których podstawowym objawem jest lęk. Zaburzenia nerwicowe to najczęściej występująca grupa schorzeń o podłożu psychicznym. Nerwica stanowi pojęcie zbiorcze dla różnego rodzaju objawów czynnościowych i zespołów chorobowych, których przyczyną jest reakcja na jakiś ujemny bodziec środowiskowy lub emocjonalny

Istotna rolę w rozwoju nerwicy odgrywają potęgujące się czynniki nerwicogenne, do których zalicza się:

stały pośpiech,
narastająca rywalizację,
narastająca potrzebę osiągnięcia sukcesu,
urbanizację, pociągająca za sobą zmniejszenie przestrzeni życiowej, konieczność kontaktu z bardzo wieloma ludźmi,
hałas i różnego rodzaju wpływy fizyczne i chemiczne,
kryzys więzi rodzinnych.

Czynniki jatrogenne nerwicy:


zbyt łatwe i częste przepisywanie leków,
wiara w to, że na każdą dolegliwość (nawet błahą) można zastosować jakiś preparat – wiąże się to ze skutkami ubocznymi takimi jak: bezsenność, uzależnienie od leków.
Zaburzenia nerwicowe to najczęściej występująca grupa schorzeń o podłożu psychicznym. Szacuje się, że na zaburzenia lękowe cierpi co piąty Polak – czyli blisko 8 milionów osób! Większość przypadków nerwic pozostaje niewykrytych bądź niewłaściwie leczonych, wiele osób, którym można pomóc nie trafia do psychiatry ani psychoterapeuty.

Znaczna cześć objawów nerwicowych nie wymaga leczenia. Objawy często same ustępują np. po zmianie środowiska zamieszkania, pracy, odpoczynku, porady przyjaciela itd.

W większości przypadków w przypadku skutecznej pomocy może udzielić internista. Skierowanie pacjenta do psychiatry jest wskazane tylko w przypadku, kiedy objawy nerwicowe utrzymują się przez dłuższy czas, kiedy występują objawy depresji.

O nerwicy możemy mówić tylko wtedy, gdy występuje wiele objawów utrzymujących się przez dłuższy czas (pocenie się, czerwienienie, uczucie pustki w głowie, skurcze spastyczne jelit, biegunki, jąkanie się, lęk, niepokój, zaburzenie snu). Najczęściej nerwica rozwija się na skutek ujemnych bodźców powtarzających się przez dłuższy okres. W zależności od cech osobniczych nerwica może rozwinąć się po krótszym lub dłuższym okresie stresu.

Zwykle nerwicy towarzyszą zaburzenia wegetatywne – wszelkiego rodzaju skargi na objawy somatyczne. Do najczęstszych należą: bóle i zawroty głowy, bóle w okolicy serca, duszność, objawy ze strony układu pokarmowego (zgaga, zaparcia wzdęcia, biegunki, zaburzenia łaknienia).

Jednym z częstych objawów nerwicowych, które są powodem udania się do lekarza są zaburzenia seksualne. U mężczyzn brak wzwodu, przedwczesny wytrysk, u kobiet oziębłość i brak orgazmu. Tego rodzaju zaburzenia mogą wywołać depresję.

Członkowie rodzin powinni pomagać choremu, okazując mu zaufanie i podtrzymując go na duchu w chwilach załamania i depresji. Powinni współpracować z lekarzem skłaniając chorego do wykonywania jego poleceń, szczególnie w zakresie zażywanie leków. Należy pilnować, aby chory nie zwiększał dawek leków bez konsultacji z lekarzem.
Błędem, jakiego należy unikać w terapii nerwic, jest szybkie zniechęcanie się do terapeuty i częste zmiany lekarza.
źródło:int
  
puchatek
11.05.2014 17:36:09
poziom 1

Grupa: Użytkownik

Posty: 26 #1838629
Od: 2014-5-11
bardzo ładne taktyczne rady.
  
purpurea
12.02.2015 18:33:24


Grupa: Użytkownik

Lokalizacja: Inowrocław

Posty: 6 #2043801
Od: 2015-2-12
Nie sądzę, żeby nerwica była chorobą duszy. Problem jest w głowie, ale objawy dają w kość ciału, dusza nie ma tu nic do rzeczy.
_________________
ładowarki teleskopowe
  
Flame6
04.03.2015 11:52:15
Grupa: Użytkownik

Posty: 1 #2058894
Od: 2015-3-4


Ilość edycji wpisu: 1
Nerwica to choroba psychiczna, więc jeśli chcesz się pozbyć swoich dolegliwości konieczna jest terapia. Jeśli chcesz pozbyć się swoich problemów trzeba to przemyśleć. Możesz zerknąć tu:

TYLKO ZAREJESTROWANI I ZALOGOWANI UŻYTKOWNICY WIDZĄ LINKI » DARMOWA REJESTRACJA

  
Electra19.03.2024 03:23:42
poziom 5

oczka

Przejdz do góry stronyStrona: 1 / 1    strony: [1]

  << Pierwsza      < Poprzednia      Następna >     Ostatnia >>  

HOME » NERWICE » NERWICA - CHOROBA DUSZY

Aby pisac na forum musisz sie zalogować !!!

TestHub.pl - opinie, testy, oceny


BanMax.com - skuteczna reklama - wymiana bannerowa Najlepsze fora w Sieci!