Grupa: Administrator 
Posty: 2686 #87536
Od: 2008-2-14
| Vlad Dracula Tepes, piętnastowieczny książe, znany również jako Vlad Palownik, (ponieważ kazał wbić na pale wiele tysięcy ludzi. Pale były natarte oliwą i zaokrąglone na końcach), utrwalił się w pamięci jako inspiracja dla doskonalej książki Bram'a Stoker'a "Dracula". Faktycznie, jego prawdziwa historia jest dużo bardziej interesująca niż jakakolwiek opowieść o wampirach. Był synem Vlada II -gubernatora Transylwanii i mołdawskiej księżniczki. Swe dziecięce lata Dracula spędził w Tirgoviste - ówczesnej stolicy Wołoszczyzny. Mając trzynaście lat został wysłany przez ojca do Turcji jako dowód jego lojalności, gdzie spędził cztery lata swego życia.
Nazwa Dracula wywodzi się od imienia "Dracul", imienia, którym zwali jego ojca, Vlada II, pochodzącego z książęcego rodu Besarabów. Dwie są interpretacje odnośnie pochodzenia tego słowa: jedna wiąże imię "Dracula" z Diabłem ("drac" po rumuńsku oznacza diabła, zaś przydomek -ul to rodzajnik określony, który zostaje dodany na końcu słowa.); druga interpretacja natomiast wywodzi się od terminu "draga" - smoka, ze względu na to, iż cesarz Zygmunt Luksemburski obdarzył Vlada II znakiem smoka podczas ceremonii oficjalnej, która miała miejsce w Norymberdze w 1413 roku. Dracula to zatem nikt inny, jak wojewoda Siedmiogrodu, którego prawdziwe imię brzmiało Vlad Tepes Dracula (urodzony około 1431 roku i zabity w 1477), słowo Tepes oznaczało "palownika", co było aluzją do preferowanej przez Drakulę metody zadawania powolnej śmierci nieprzyjaciołom. Okrucieństwa, których się dopuścił, usprawiedliwiają legendy zrodzone wokół jego osoby, tak iż stała się możliwa jego identyfikacja z mitem wampira. Przytoczony tutaj portret Drakuli jest autorstwa Eneasza Sylwiusza Piccolominiego; jego pontyfikat - pod imieniem Piusa II (1458-1464) był równoległy do panowania Drakuli..
„W dniach naszych panem ich był Drakula, człowiek o charakterze niestałym i zmiennym. [...] Po najechaniu prowincji Cinibo, spalił liczne wsie pełne mieszkańców i w podobny sposób, powiódł na Wołoszczyznę w kajdanach wielu ludzi, których następnie kazał wbić na pal. Niektórzy kupcy, zachęceni protekcja ze strony Państwa, w czasie gdy przejeżdżali przez Wołoszczyznę z drogocennym towarem, zostali zabici a wcześniej okradzeni ze swoich dóbr. Drakula nakazał, aby sprowadzić z Vurcia czterysta dzieci w celu nauczania ich języka wołoskiego, zamiast tego kazał je uwięzić i spalić w piecu. Nakazał także zabicie najszlachetniejszych ludzi ze swego rodu, wraz z ich żonami i dziećmi. Niektórych ze swoich sług nakazał zakopać aż po pępek w ziemi i przeszywać ich strzałami, licznych innych natomiast obedrzeć ze skóry. W czasie wojny wziął jako jeńca niejakiego Dayma, syna wojewody i podczas gdy był on jeszcze przy życiu i mógł patrzeć, nakazał usypanie mu grobu a księżom kazał celebrować uroczystości pogrzebowe, gdy te zostały skończone, Drakula ściął głowę jeńcowi. Nakazał tez wbić na pal sześciuset ludzi z Vurcia, którzy wpadli w jego ręce, podczas gdy udawali się do innej prowincji. Wkroczywszy do Siedmiogrodu, przywołał do siebie jako przyjaciół wszystkich Wołochów, którzy tam mieszkali i gromadząc ich razem, kazał żołnierzom rzucić się na nich i wymordować, w końcu spalił ich osady. Mówi się ze stosując te metody, zabił ponad trzydzieści tysięcy osób...."
Vlad Drakula nie był dobrym władca. Miął straszliwy zwyczaj najeżdżania niektórych miast na swoim terytorium i mordowania dużej ilości ludzi. Z nieznanych przyczyn, miasta wybierane dla tych bezsensownych ataków, były często miastami których ludność w większej części miała niemieckie pochodzenie. W rezultacie większość przetrwałych zapisków dotyczących Vlada pochodzi z niemieckich pism propagandowych. Najbardziej znanym obrazem przedstawiającym Drakulę jest pochodzący z nich drzeworyt, na którym Vlad je obiad na trawiastym wzgórzu otoczony przez las pali na które nabite są ciała. Większość ofiar Vlada zostało zabitych na palu. Mordując większa liczbę wieśniaków popędził ich jak stado na urwiste zbocze poniżej którego ustawiony był rząd pali. Stosował również metody takie jak gotowanie, ćwiartowanie, czy po prostu obcinanie głowy. Istnieje wiele opowieści, o różnym stopniu autentyczności, opisujących okrucieństwo Vlada w okresie jego panowania. Źródła ówczesne, zwłaszcza siedmiogrodzkie, przedstawiły Vlada jako bezmyślnego okrutnika, pławiącego się w krwi niewinnych ofiar. Był to jednak władca niewątpliwie wybitny, który drakońskimi metodami usiłował realizować dwa główne cele: obronę niezawisłości przed zaborczością turecką oraz unowocześnienie państwa przez wzmocnienie pozycji panującego i poparcie warstw średnich. W obydwu wypadkach musiało dojść do walki na śmierć i życie miedzy nim a wielkimi bojarami. Vlad przegrał, gdyż podstawy, na których opierał się jego program, okazały się zbyt kruche. Do tego doszedł jeszcze krwawy terror, przekraczający granice konieczności. Ale oddał społeczności rumuńskiej trwała przysługę, chociażby przez wprowadzenie na tron mołdawski Stefana, zwanego później Wielkim. Historia Vlada Palownika, zniekształcona w sensacyjnych opowieściach epoki, częściowo pomieszana z osobą jego ojca, Vlada Drakula, stała się punktem wyjścia legendy o Drakuli. Vlad Tepes Drakula zginął w zwycięskiej zresztą dla niego bitwie z Basarabem, przypuszczalnie zamordowany skrytobójczo przez bojarów w zamieszaniu na placu boju..
źródło;int |
