 | Strona: 1 / 1 strony: [1] |
Tak sobie piszę |  |
| | | | xBringMeToLifex | 17.01.2010 22:13:39 | 
Grupa: Użytkownik
Lokalizacja: Częstochowa
Posty: 11 #415533
Od: 2010-1-17
| Palcem po niebie
Wzrokiem po ścianie
Oddechem na szkle
Tak sobie piszę...
Że kocham Cię
i że tak zostanie
Lecz przecież nie możesz już tego usłyszeć...
Tak sobie kłamię...
Że tak naprawdę nigdy stąd nie odszedłeś
Ty przecież nigdy przeze mnie nie cierpiałeś
Płacząc, w sercu się szyderczo śmiałeś
Bo tak naprawdę mnie nie kochałeś.
Więc może powinnam te słowa
W twarz lustra głośno wykrzyczeć?
Lecz przecież dawno już Cię tu nie ma
Tak sobie więc tylko kłamię i piszę...
Paula. | | | | | Electra | 25.04.2024 14:28:23 | 
 |
| | | | | Tamar102 | 18.01.2010 12:34:00 | 
Grupa: Użytkownik
Posty: 298 #415839
Od: 2009-6-5
| >Każdy orze jak może,
z radością lub z trudem,
a my wiersze klecimy,
z radością i miłością,
z trudem, bo rozumem,
każdy czy chce czy nie,
robić pod siebie musi,
lekko lub z trudem....
więc czemu by nie?
Z radością i miłością!?<
Bez odpisu od podatku,
Pana, Wójta i Plebana!
I ich sługi: rozumu!
| | | | | Selena | 13.03.2010 21:17:10 | 
Grupa: Użytkownik
Posty: 26 #492317
Od: 2010-2-24
| Ten wiersz pod spodem...
_________________
Wszyscy pochodzimy od Bogini
I do niej powrócimy,
Jak kropla deszczu płynąca do oceanu.
Kopyta i rogi, kopyta i rogi,
To, co umarło,
Wnet się odrodzi.
Ziarno i zboże,
Ziarno i zboże,
Wszystko, co uschło,
Wnet się odrodzi.
Wszyscy pochodzimy od Boga Słońca
I do niego powrócimy,
Jak iskry ognia wzlatujące do nieba.
Ziemia, Powietrze, Ogień, Woda
Wracają, wracają, wracają, wracają.
Ziemia wzmacnia moje ciało,
Woda wzmacnia moją krew,
Powietrze wzmacnia mój oddech,
Ogień wzmacnia mojego ducha.
Jesteśmy urodzeni z Wody,
Oczyszczającej, pełnej mocy, leczącej, zmiennej.
Powstajemy w ogniach wolności,
Prawda jest ogniem, co pali kajdany,
Gasimy płomienie zniszczenia,
A ogień w nas leczy rany.
Wzlatuję na pierzastych skrzydłach,
Wzlatuję na pierza. | | | | | Tamar102 | 15.03.2010 08:07:17 |
Grupa: Użytkownik
Posty: 298 #494026
Od: 2009-6-5
| Przychodzi szum w głowie,
Targa delikatnie nad ranem,
No już, wstawaj już! Wstań!
Wstań i pisz, bo zaraz potem,
Przeszkadzał będzie życia gwar.
Słyszysz teraz jak śpiewa......
Głos tego ptaka pośród drzew,
Bo teraz jego ostatnia szansa,
By go ktoś usłyszeć tak mógł.
Tak piękno prawdziwego życia,
Odchodzi nagle i razem z nim!
Śpiewaj, śpiewaj, jeszcze śpiewaj!
Najdłużej jak tylko będziesz mógł,
A ja już siadam i pisać zaczynam znów...
|
 | Strona: 1 / 1 strony: [1] |
| << Pierwsza | < Poprzednia | Następna > | Ostatnia >> |
| Aby pisac na forum musisz sie zalogować !!! |
|
