 | Strona: 1 / 1 strony: [1] |
Odkryjmy na nowoWiersze o nas |  |
| | | | Tabaluga71 | 03.03.2008 08:44:55 | 
Grupa: Administrator 
Posty: 2686 #71555
Od: 2008-2-14
Ilość edycji wpisu: 1 | Odkryjmy na nowo
Uzbrojeni po zęby w gorsety wynalazków
bez przeszkód poznajemy kosmiczne tajemnice
i zdawać by się mogło, że całe nasze życie,
to zdobywanie świata - od brzasku do brzasku...
Pochłonięci bez reszty badaniem materii,
tworzeniem nowych statków do makroedenu
czasem - patrząc przed siebie - nie wiadomo czemu
czujemy się przegranym losem na loterii...
Wszechświat kurczy się nagle do czterech ścian domu,
dziejowe posłannictwo spada z piedestału
i otwiera nam oczy na tę prawdę małą,
że wypłakać swe bóle - też trzeba mieć komu.
Zapomnijmy na chwilę o misjach w przestrzeni,
zrzućmy szyte na miarę sukcesu ubrania;
anielskie, pełne blasku skrzydła u swych ramion
zapomniane - odkryjmy na nowo, wzruszeni.
One - kosmiczne statki - same nas zawiodą
do ciągle niezdobytych planet dla ludzkości;
we wszechświecie współczucia, ciepła i miłości
będą nam przewodnikiem i najbliższą drogą.
Renata Strug | | | | | Electra | 02.03.2025 03:42:33 | 
 |
| | | | | Tabaluga71 | 03.03.2008 08:46:09 |
Grupa: Administrator
Posty: 2686 #71556
Od: 2008-2-14
| Pewność
Miękka chusteczka
ocierała łzy, smutki małe i duże,
przeganiała gwałtowne, dziecinne burze
Twój Uśmiech
Ciepły szal
otulał radosne chwile i ogniki,
co tańczyły nieśmiało w rytm serca muzyki
Twoje dłonie
Kryształowe lustra
malowały moje najlepsze odbicie,
każdą chwilę dobra w podwójnym zachwycie
Twoje oczy
Kolorowy parasol
przeganiał czarne chmury i złe zawieruchy,
dawał iskrę nadziei i ziarnko otuchy
Twoja miłość
Twój uśmiech, Twoje dłonie, Twoje dobre oczy,
Twoje serce - przy moim wytrwale wciąż kroczy;
Tak było, jest i nadal zostanie tak samo ...
Za tę pewność niezbitą
dziękuję Ci, Mamo.
Renata Strug | | | | | Tabaluga71 | 03.03.2008 08:47:16 |
Grupa: Administrator
Posty: 2686 #71557
Od: 2008-2-14
| Odzyskać nadzieję
Nim na szybie srebrne deszczu krople
miast przerażać, będą tęsknie dzwonić;
Zanim chmury smutne, szare, mokre,
przed upału skwarem będą bronić;
Zanim woda szałem ogarnięta
znowu śpiewać będzie na kamykach,
nim na brzegach znów zakwitnie mięta;
Nim świerszczowa popłynie muzyka,
a kałuże tęczą się rozzłocą
zamiast szarpać domy, pola, drogi;
Zanim woda miast nas budzić nocą,
rosą mile będzie chłodzić nogi...
Wiele minie czasu, bólu, życia,
złych snów, żalów, rozpamiętywania;
łez bezsilnych, słów szeptanych skrycie,
upartego w sobie win szukania.
W końcu w serce, chociaż wciąż pamiętać
będzie tamte chwile przerażenia,
spłynie jasny ton nadziei
i udzieli światu przebaczenia.
Renata Strug | | | | | Tabaluga71 | 03.03.2008 08:48:40 |
Grupa: Administrator
Posty: 2686 #71558
Od: 2008-2-14
| Ogłoszenie
,,Na chodzie" serce zamienię -
całkiem jeszcze zdrowe,
z dobrymi zastawkami,
zwykłe, dwukomorowe;
pracuje bez przestojów,
wydajność w granicach normy,
puls ustabilizowany,
pewny i spokojny;
sprawne, ciche, wytrwałe,
odporne na zmiany;
słowem organ bez braków,
dobrze utrzymany!
Oczekuję tylko poważnych propozycji.
pod uwagę będą brane
wyłącznie serca ,,z charakterem",
mogą być lekko połamane,
trochę obite,
zabiegane, zdyszane
i trochę zużyte.
Ale oprócz żył, tętnic,
przedsionków, zastawek
muszą mieć mały kącik,
zakamarek, skrawek -
co by duszę pomieścił,
słońca blask przenosił:
do kochania, cierpienia,
gniewu i przeprosin;
do zachwytu nad światem,
do ciepłych uśmiechów;
do łez i westchnień cichych,
do żalu za grzechy,
do łatania rozdartych przyjaźni i marzeń,
do budzenia nadziei
pośród szarych zdarzeń.
Takie serce w zamianie przyjmę
i obiecuję,
że się nim z poświęceniem
szczerze zaopiekuję.
Renata Struga | | | | | Tabaluga71 | 03.03.2008 09:40:47 |
Grupa: Administrator
Posty: 2686 #71568
Od: 2008-2-14
| I znów ta myśl
Wraca do mnie jak bumerang
Zatopiona w swoim świecie
Jeszcze jestem
Stoję obok was
A po drugiej stronie lustra
Chyba już nie potrafię żyć
Tak jak wy
Czy mogę już odejść?
Nie szukajcie mnie
źródło:int | | | | | Tabaluga71 | 03.03.2008 09:41:50 |
Grupa: Administrator
Posty: 2686 #71569
Od: 2008-2-14
| Moje ciało jest jak ptak
Uwięziony w klatce
Próbuję uwolnić się
Lecz nie mogę
Walczę
Jak długo jeszcze sil starczy
By walczyć o każdy dzień
Mur ludzkich spojrzeń zwiększa się
A w duszy ślady krwi
smutno mi
Siedzę sama w kącie
Przede mną kartka papieru
na niej pisze kilka słów
Które wyrażają myśli me
Zaraz wrócę do walki o życie swe
źródło:int | | | | | Tabaluga71 | 03.03.2008 09:44:40 |
Grupa: Administrator
Posty: 2686 #71570
Od: 2008-2-14
| Idę po bardzo cienkiej linie
Zawieszonej nad przepaścią
Wiem że nie mogę spaść
Muszę walczyć
Żyć...
Gdy patrzę w dół widzę światło
Ciągnie mnie tam niewidzialna siła
Słyszę głos
Nie bój się
Tu już nic nie boli
Będziesz szczeliwa
Chodź…
Balansuje na samej krawędzi
Chce krzyczeć
Ale brakuje mi tchu
Przepraszam że was zawiodłam
Pomyliłam drogę
Błagam Boże nie pozwól nie mi spaść
Wiem że nie zawsze dobrze robie
Już raz dałeś mi szansę
Teraz nawet słowa wydają mi się bez znaczenia
I tylko gonitwa myśli….
źródło:int | | | | | Tabaluga71 | 03.03.2008 09:45:42 |
Grupa: Administrator
Posty: 2686 #71571
Od: 2008-2-14
| Chciałabym móc otworzyć swoje serce
Bez strachu
Chciałabym znów nauczyć się śmiać
Prosto z serca
Tak jak przedtem…
Chciałabym zniszczyć ten mur
I nie kryć prawdziwych uczuć
Chciałabym umieć płakać
Nie wstydzić się łez
Ja nie chcę wiele…
Chciałabym spojrzeć sobie w twarz
Powiedzieć przestałam udawać
Ale czasem proste rzeczy są zbyt trudne…
źródło:int | | | | | Electra | 02.03.2025 03:42:33 |
|
|
 | Strona: 1 / 1 strony: [1] |
| << Pierwsza | < Poprzednia | Następna > | Ostatnia >> |
| Aby pisac na forum musisz sie zalogować !!! |
|
