Punkty widzenia.......


Jolita	13.01.2009 07:49:24
Grupa: Administrator Posty: 2935 #203732 Od: 2008-2-14	Droga Mario, Właśnie ode mnie wyszedł. Mój Krzysiek. Mój na tą jedną noc w tygodniu. Pozostałe noce należą do niej. Żony, matki Jego dzieci. Widziałam ją raz przelotem. Zniszczona kobieta. Wyżęta. Wymięta. Całkowicie poświęciła się dzieciakom. Krzyś mówi, że jest dobrą matką, ale kochanka na pewno z niej marna. O ile w ogóle pozwala się dotykać. Krzyś przysięga, że nie kochali się od miesięcy. Wierzę Mu. Przychodzi zawsze taki mnie spragniony. Poznaliśmy się na wieczornym spacerze, Mario. On szukał spokoju po kolejnej z nią kłótni. Ja uciekłam z czterech ścian samotności, by pooddychać powietrzem pachnącym ludźmi. Nie miałam wtedy czasu na żadne znajomości, praca pochłaniała gros dnia, wieczorami padałam na łóżko zmęczona. Sił brakowało, by zjeść kolację, gdzie mi więc tam przez myśl przechodziło, żeby wyjść i się bawić. Tak, zaczęło się banalnie. Kilka słów o Jego psie, o tym, że ja zawsze marzyłam, by mieć szczeniaka. Zaczęłam częściej wychodzić, On też przychodził. Powiedział mi kiedyś, że miał nadzieję, iż będę. Cudownie się nam rozmawiało. Godzinami. Tamtego dnia dnia zaprosiłam Go na kawę i tak jakoś samo się stało. Namiętność, ekstaza. Dawno nie było mi tak dobrze. Jemu też, mówił. Ach, Mario, gdzie się podziały te czasy, kiedy czerpałam ze spotkań z Nim czystą radość? Gdzie czasy, kiedy nie czułam żalu, że wraca do niej? Gdzie czasy, kiedy było jedynie zmysłowo, emocje zaś nie kiełkowały w skołatanym sercu? Boję się, Mario. Boję się, że On zauważy, że zaczęłam kochać i odejdzie. Powie, że bez żony i dzieci nie wyobraża sobie świata. I że wyobraża sobie ten świat beze mnie. Albo, że będzie mnie zwodził. Nie pytam, co mam zrobić, Mario. Bo tego nie wie nikt. Ściskam, Katarzyna ** Słuchaj, stary, pokiełbasiło mi się w życiu ostatnio. Poznałem dziewczynę. Kobietę właściwie. Mówię Ci, paluszki lizać. Gdybyś ją zobaczył nigdy nie pomyślałbyś, że ma tyle lat co Zośka. Kaśka wygląda jak wycięta z reklamy. A jaka jest w łóżku. Stary, co ja ci będę gadał - wyobraźnię włącz. Nie chciałem Zośki zdradzać, wierz mi, ale samo jakoś wyszło. Zosia odsunęła się ode mnie ostatnio zupełnie. Nic nie robi całymi dniami tylko sprząta, kurze ściera, gotuje i nad chłopakami się trzęsie. A, Jacuś i Grześ rosną mi na schwał. Nie widziałeś ich ładnych kilka miesięcy - przyjedź kiedyś, zobaczysz, jakie to już duże chłopaki. Potrafią się już zająć sobą, więc Zośka mogłaby poświęcić kilka chwil dziennie nam, ale nie, ona woli mieć błyszczący dom. Nie to, stary, że narzekam jakoś bardzo, bo gospodarna mi się kobieta trafiła, ale chciałbym od czasu do czasu ją przytulić, wyjść gdzieś i wiesz, żeby wieczorem nie bolała ją głowa. Szkoda, że z Kaśką nigdzie wyjść nie mogę. Ale nic to, z nią wychodzić nie muszę, w domu jest zawsze interesująco. Wiesz, o czym mówię. A w dodatku, stary, nie uwierzysz, ona niczego ode mnie nie oczekuje. Żadnych deklaracji. Przychodzę, spędzamy miło czas i wychodzę. Bez scen. Bałem się, że ona zacznie się angażować, żądać za dużo, a ty wiesz, że ja Zośki nie zostawię. Z którą byłoby mi lepiej? Seksik na boku raz na tydzień i może moją kobietę głowa boleć dzień w dzień. Już nawet jej nie naciskam, bo i po co - i tak powie 'nie'. Pamiętaj, stary, ufam ci. Jakby się Zośka dowiedziała, chłopaków bym już więcej nie zobaczył. Trzymaj się, stary. Krzych. . Aniu kochana, Długo nie pisałam, musiałam zebrać myśli. Krzysiek zachowuje się ostatnio jakoś dziwnie. Niby wszystko jest tak samo, nie kłócimy się, On pomaga w domu, dba o chłopców. Ale jakiś nieobecny jest myślami, a zarazem zaczął nadskakiwać mi wielce. Przynosi kwiaty, ostatnio kupił perfumy. Wiesz, co piszą o sytuacjach, kiedy mężczyzna zaczyna robić żonie prezenty bez okazji. A jeśli On kogoś ma? Co się stanie z nami, z chłopcami? Zostałabym bez środków do życia. Sama wiesz, Krzysiek zawsze dobrze zarabiał, ja mogłam się zająć chłopcami i domem, a teraz.. Aniu, odgoń te moje czarne myśli, proszę, bo ja sama nie potrafię. Wieczorami udaję, że boli mnie głowa, a kiedy On zasypia rozmyślam całymi nocami i staram się wyczytać cokolwiek z Jego twarzy. Czekam, aż przez sen szepnie nie moje imię. Zwariowałam chyba! Czasem myślę, że wolałabym Go nakryć, by mieć pewność, zamiast brnąć w tą gonitwę myśli nieposkładanych. Czego Mu w domu brakuje? Zawsze wszystko lśni czystością, koszule uprane i uprasowane, obiad dwudaniowy na stole, chłopcy zadbani. Daję Mu wszystko, czego mąż może pragnąć od żony. Przyznaję, nie kochamy się często, ale jesteśmy już przecież ze sobą tak długo - piętnaście lat, szmat czasu - więc namiętność już nie ta, a przyjaźń w związku pięknym jest elementem. Krzysiek ostatnio nawet nie nalega. Może dlatego, że kogoś ma.. Muszę kończyć, Aniu. Nie mogę dłużej analizować tego, co rodzi mi się w głowie. Całuję Cię, kochana. Zosia. znalezione w necie _________________ Dawniej ludzie wiedzieli mało, ale to "mało" poruszało do głębi ich serca. Dzisiaj ludzie wiedzą wiele, ale to "wiele" porusza ich tylko powierzchownie i karykaturalnie.**

Electra	03.12.2024 11:13:49


Delfin	13.01.2009 10:12:50
Grupa: Użytkownik Posty: 173 #203762 Od: 2008-5-1	no cóż życie pisze różne scenariusze i sobie pościelemy tak się wyśpimy ja myślę że nie byłoby tych wszystkich niedomówień skoków w bok i zaprzątań sobie głowy czymś czego nie ma gdyby ludzie ze sobą rozmawiali szanowali jeden drugiego a najważniejsze to mieć do siebie zaufanie i samemu budzić zaufanie hm.....

jeremm	13.01.2009 14:06:20
Grupa: Użytkownik Posty: 5 #203809 Od: 2008-12-24	Piękna opowieść z życia wzięta : - po pierwsze potwierdza stare porzekadło :"że punkt widzenia zależy od punktu siedzenia " -po drugie wskazuje, że kobiety mają bardziej rozwinięte niektóre zmysły ( intuicja zdradzanej żony) - po trzecie, że " nadgorliwość jest gorsza od faszyzmu" ( nienaturalna "dobroć" męża dla żony wynikająca z poczucia winy) - po czwarte mówi o tym że chęć posiadania wiąże się nieuchronnie z cierpieniem - i tak można by jeszcze wiele wysnuć - a tak w ogóle, całej trójki żal ....

biel	13.01.2009 20:49:50
Grupa: Użytkownik Lokalizacja: Kraków Posty: 328 #203995 Od: 2008-12-28	Oj żal całej trójki, tak. Taka sytuacja może się ciągnąć latami, jednak widać wyraźnie, że w tej sytuacji powoli zbliża się kulminacja... przypuszczam wybuchowa. Tylko jak się wszystko potoczy? Na pewno wszyscy będą odczuwali negatywne emocje. Delfin, masz rację - nie ma to jak rozmowa. Wiadomo, po latach zwiazku wydaje się, że wszystko jest jasne, że znamy się od podszewki... Jednak życie pędzi! Sytuacje się zmieniają. Może w rutynie nie widać tego, ale potem dzieją się zdrady. Jak sie to skończy zależy od tego jakie zdanie na zdradę ma żona. Mąż wyraża chęć zostania z nią - ale chce seksu. Kochanka poczuje żal... zresztą pisze, że się zaangażowała mocno. W tej sytuacji widać, ze nie ma jednej winnej osoby. Winni są wszyscy w tym układzie.

Magnolia	14.01.2009 13:44:01
Grupa: Użytkownik Posty: 405 #204218 Od: 2008-3-27	oczywiście że w każdym trójkącie są winne wszystkie 3 osoby tylko tak się zastanawiam która bardziej czy zdradzana, zdradzająca czy ta która rozwala związek jak myślicie?

Delfin	14.01.2009 14:57:11
Grupa: Użytkownik Posty: 173 #204253 Od: 2008-5-1	trudno jednoznacznie określić chyba ta która jest najbardziej samolubna

biel	15.01.2009 13:56:56
Grupa: Użytkownik Lokalizacja: Kraków Posty: 328 #204755 Od: 2008-12-28	Trafne stwierdzenie! Tylko jak "zmierzyć" samolubność? Może lepiej zastosować zasadę "prawda leży pośrodku". Najlepsze zastosowanie może mieć. Żona samolubna nie jest - przeceież zabiega o dzieci i dom. Mąż samolubny nie jest - zarabia, nie nalega, obsypuje prezentami. Kochanka samolubna nie jest - chce pocieszyć. Ale szale zaczną się przechylać...

Magnolia	15.01.2009 16:33:43
Grupa: Użytkownik Posty: 405 #204873 Od: 2008-3-27	ja w każdym razie nie chciałabym znaleźć się w żadnej z tych sytuacji

biel	16.01.2009 10:41:30
Grupa: Użytkownik Lokalizacja: Kraków Posty: 328 #205255 Od: 2008-12-28	ani ja... Dochodzi poczucie krzywdy, pretensje... Tak z boku można osądzić obiektywnie, ale gdy jest się w wirze wydarzeń, to patrzy się na własne krzywdy i tym usprawiedliwia "niedociagniecia", które są winą zdarzenia. Dobrą zasadą jest więc, żeby decyzji nie podejmować podczas kryzysu. Działa Dzięki temu mam męża

Electra	03.12.2024 11:13:49